STADSPROJECT LIJF010
LIJF010 is een pop-uptentoonstelling van Maas Theater en Dans. Dit vindt plaats van 5 tot en met 30 juni in de vorm van een wandeling door Delfshaven met verhalen, liedjes, filmpjes en bilboardportretten van acht Rotterdammers over hun lijf.
Via Joop (Misiconi) werd ik gevraagd om hieraan mee te doen. In een tijd waar optredens schaars zijn, is elk project een welkome afwisseling, maar dit project kwam op meerdere vlakken als geroepen!
Zo samenwerken met een andere organisatie is altijd verrassend en soms ook wel spannend. Spannend of mijn bijdrage wel passend genoeg zou zijn voor het project, maar ook passend bij wat ik wil delen over mijn lijf en of de hele samenwerking niet teveel zou vragen van mijn lijf.
Bij het interview werd de meeste spanning wel weggenomen. We hadden een mooi gesprek, met vragen die ik niet allemaal verwacht had. Het was ook geen standaard gesprek, het ging niet alleen maar over mijn gammele, gehandicapte lijf. Maar ook over het ouder worden, de kinderen die mijn lijf heeft gedragen, hoe ik mijn lijf versier en nog wel meer.
Van dat interview is een verhaal geschreven wat ook tijdens de wandeling te lezen of horen is. Het zijn niet letterlijk mijn woorden, maar het is wel echt mijn verhaal geworden. Ik vond het ook wel bijzonder om terug te lezen en zag er ook wel een rode draad in terug. In zoveel opzichten ben ik altijd maar compromissen aan het sluiten met mijn lijf, of met anderen over wat goed zou zijn voor mijn lijf. Er is altijd wel iets om rekening mee te houden, ik heb het nooit helemaal zelf in de hand gehad. En dat is niet triest ofzo, het is gewoon zo. En ook met die compromissen blijft er nog genoeg over om blij van te worden.
Een paar weken na het interview kwam de fotoshoot en daar werd ik toch ook wel blij van! Ik hou van de Rotterdamse havens: het water, de schepen en kranen… En de kade van de Schiehaven, naast zo’n grote kraan was nu net de locatie voor de fotoshoot. Hier gingen we aan de slag met spiegels, waardoor je niet alleen mij dubbel ziet op de foto’s, maar ook een stukje van die mooie locatie. Ik heb er al een voorproefje van gezien en het ziet er heel tof uit!
Net als het filmpje trouwens, wat op het plein naast die haven is opgenomen. Op dat plein heb ik een stukje gedanst en dat werd van alle kanten gefilmd, zelfs van bovenaf.
Inmiddels heb ik ook mijn laatste bijdrage kunnen leveren voordat de mensen van Maas Theater en Dans alle onderdelen van het project samenvoegen: het inspreken van het verhaal wat uit het interview is gekomen. Al die losse onderdelen waren verspreid over meerdere weken, wat voor mijn lijf ook weer prettig was. Ik heb er vooral van genoten om aan dit project mee te kunnen werken.
En helemaal klaar is het voor mij nog niet. Behalve dat het project heel juni te wandelen en bewonderen is, is er in de weekenden iets extra’s omheen georganiseerd. Op 13 juni ben ik erbij aanwezig, zie ik je daar dan ook?
Jacqueline
