Stage bij Misiconi

Meekijken, onderzoeken en ervaringen opdoen op de werkvloer. Het afgelopen half jaar mocht ik een stage lopen bij de Misiconi. Ik ben Minoe Bossink en ik was al werkzaam binnen Misiconi, als docente op de zaterdag. Daar was ik een jaar eerder al ingestroomd, toen ook als stagiaire. Maar in mijn afstudeerjaar van mij opleiding moest ik op zoek naar een choreograferende/performende stage. Afgelopen zomer kreeg ik dan ook de kans Misiconi artistiek te gaan ondersteunen en voor een half jaar mee te gaan draaien binnen het gezelschap. In dit blog vertel ik over de werkzaamheden die ik heb mogen verrichten en de inzichten die ik heb mogen vergaren gedurende deze 6 maanden.

Ik weet nog goed dat ik mijn eerste stagedag onwijs zenuwachtig was. Ik wist niet goed wat me te wachten stond, maar ik wist wel dat we die dag gingen starten met een heel spannend project. Het project waar ik hoofdzakelijk in mee zou gaan draaien was namelijk het uitwisselingsproject van Misiconi met Scapino Ballet Rotterdam. Lees hier meer over deze samenwerking. De combinatie van deze gezelschappen, samen met het binnenkomen in een al bestaande/hechte groep vond ik best wel lastig in het begin. Maar al gauw merkte ik dat iedereen steeds meer op zijn gemak werd bij elkaar en dat iedereen zijn plaats binnen de groep gevonden had. Voor mij was het zoeken in de rol die ik aan moest nemen gedurende deze periode. Op de donderdagen en vrijdagen draaide ik als danser mee in de groep. Daarnaast vond ik de meetings die inhoudelijk over de samenwerking gingen en de ondersteuning in dit proces erg interessant.

In dat specifieke project werd een doorontwikkeling gemaakt op Misiconi’s voorstelling TIDES. Vanuit daar zijn we begonnen om een nieuwe lijn/concept te creëren, wat uiteindelijk SPRINGS werd. Ik mocht achter de schermen meekijken hoe de repetities werden samengesteld en wat de zaken waren waar er artistiek naar gezocht werd. Hoe vinden we de balans tussen deze twee gezelschappen en kunnen we beiden zo mooi mogelijk samen laten werken? Het was een uitdaging om opdrachten te ontwikkelen die passend waren voor de beiden groepen, zodat alles voor iedereen duidelijk en uitdagend bleef. Deze opdrachten kwamen voort uit een vooronderzoek wat we gedaan hebben, zodat er beelden en ideeën ontstonden. Vanuit daar kon er gekeken worden, hoe we dat op de vloer terug wilden zien. Wat werkt wel en wat niet? Welke punten sluiten echt aan bij het concept en welke iets minder? Voor SPRINGS zijn we dicht bij het concept van TIDES gebleven, maar hebben het toch hier en daar wat aangepast. Hierdoor ontstond er toch een volledig nieuwe kern, die ons allerlei nieuwe wegen op stuurde. Een nieuwe kern betekende dan ook een nieuwe uitkomst. Dat is iets wat ik zeker meeneem uit dit gehele traject.

Naast mijn rol als artistieke ondersteuning en danser heb ik in die periode ook mee mogen draaien in de PR Marketing. Op deze manier wilde Misiconi als organisatie mij een zo breed mogelijk beeld geven over het reilen en zeilen van een dansgezelschap. Er gebeurt in organisatie en ontwikkeling veel meer dan alleen hetgeen wat we zien op de vloer of in het theater. Het was fijn om ook hier een inkijkje in te mogen krijgen. Zo werd ik verantwoordelijk gemaakt voor de social media en het versturen van mails. Het contact leggen met theaters en werkveld partners, het maken/schrijven van nieuwsbrieven en het schrijven van promoteksten, uitnodigingen en blogs (zoals ook deze ;)). Ik merkte al gelijk dat ik hier hele andere kwaliteiten bij mezelf naar boven moest gaan halen. Als dansers zijn we heel erg gewend om alles met ons lichaam uit te drukken. Nu moest ik opeens alles weer schriftelijk duidelijk maken en over laten komen. Ook het verbaliseren van dans en thema’s bleek soms nog best een uitdaging. Toch wen je daar vrij snel weer aan en wordt het ook een leuke bijkomende activiteit. De afwisseling binnen mijn dagen werd op die manier wat groter. Dat is iets wat ik wel erg fijn vond aan het uitvoeren van deze PR-activiteiten.

Om het plaatje van een gezelschap (zo goed als mogelijk) compleet te maken, heb ik voor de première van Emily, de productie gedraaid. Dat houdt in dat je op de dag zelf veel zaken aan het regelen bent: ondersteuning choreograaf en team, kostuums en dansers klaarmaken, iedereen voorzien van eten en drinken. Veel geregel, gemaild en rondjes door de supermarkt dus ;). Het was wel een onwijs leerzame dag: het liet mij echt even beseffen wat er allemaal bij komt kijken als je een voorstelling gaat opvoeren. Dat is veel meer dan de choreografie die ingestudeerd is op de vloer. Daar komen dus heel veel organisatorische taken bij kijken, waar je geen rekening mee houdt als de voorstelling aan het bekijken bent. Voor mij was dat wel echt een hele nieuwe ervaring en ben heel erg blij dat ik die bij Misiconi heb mogen op doen.

Al met al heb ik gedurende mijn stage mijzelf binnen verschillende rollen in een gezelschap begeven. Het was leerzaam om vanaf verschillende kanten naar hetzelfde project/bedrijf te kijken. Echt een besef momentje hoeveel erbij komt kijken om zo’n bedrijf draaiende en in de kijker te houden. Ik kijk heel erg positief terug op deze stage, het heeft me veel nieuwe inzichten mogen brengen. Mijn stageperiode zit er nu inmiddels op, maar ik mag nog steeds betrokken zijn bij Misiconi binnen al deze rollen. Ik ben onwijs dankbaar voor de kansen tot ontwikkelen die ik het afgelopen half jaar heb gehad, en voor de kansen die me nog geboden worden. Ik kijk uit naar een mooi 2024 voor Misiconi!

Vergelijkbare berichten