Nightingale – Theater na de Dam

🔊

Op 4 mei tijdens de Nationale Jongerenherdenking is de voorstelling Nightingale te zien in het Nieuwe Luxor in Rotterdam. Mijn naam is Manouk en ik vertel in deze blog iets meer over dit bijzondere project.

Theater na de Dam

Theater Na de Dam is een initiatief van de theatermakers en filosofen Jaïr Stranders en Bo Tarenskeen, die ook de programmering voor hun rekening nemen. In 2010 maakten zij zich zorgen over de afnemende zeggingskracht van de Nationale Dodenherdenking. Niet alleen komt de Tweede Wereldoorlog steeds verder van de huidige generaties af te staan, ook is het karakter van de herdenking zo algemeen en abstract geworden dat het stilstaan bij die tijd en de daarmee verbonden reflectie op onszelf afwezig dreigen te raken. (https://theaternadedam.nl/over-ons/ontstaan-theater-na-de-dam/)

Sinds 2012 presenteren zij ook een jongerenprogramma en Misiconi maakte vorig jaar voor het eerst een voorstelling voor Theater na de Dam, onder leiding van Joop Oonk in samenwerking met mytylschool De Brug.

Bijzondere samenwerking

Dit jaar mocht ik dit project invulling geven en gingen wij, Misiconi, opnieuw een samenwerking aan met mytylschool De Brug in Rotterdam. Een openbare school voor leerlingen met een lichamelijke beperking, een bijkomende verstandelijke beperking en/of een langdurige ziekte. De slogan van deze school is: Normaal waar het kan, speciaal als het moet. In februari starte ik met het geven van workshops rondom de thematiek van de herdenking. Alhoewel de school momenteel in een tijdelijk gebouw zit, wachtend op hun nieuwe plek, is het een bijzonder warme plek om binnen te stappen. Je voelt de samenhorigheid en respect voor een ieder. Een feestje om te gast te mogen zijn. Na de workshops konden de leerlingen zich aanmelden voor het project Nightingale. Daarnaast heb ik studenten van Codarts uitgenodigd ook deel te nemen in dit project. Een ontmoeting tussen leerlingen van De Brug en studenten van de Docent Dans opleiding Codarts. Cas, Danique, Berber, Nora, Anne, Jesse, Zahraa, Hiba en Dya zijn de dansers van dit project. Wat een bijzondere groep mensen. Open naar elkaar, op zoek naar nieuwe mogelijkheden, samen in beweging en met volle energie. De repetities vonden plaats in school en vlogen voorbij. We hebben ontzettend hard gewerkt en in maar 7 repetities de voorstelling vorm gegeven. 

Misiconi’s inclusieve aanpak

Wat bij projecten van Misiconi belangrijk is, is dat het gaat om een artistieke samenwerking tussen individuen en dat er veel aandacht wordt besteed aan hoe het individu binnen het collectief kan reiken naar zijn of haar potentie. Er is ruimte voor eigen interpretatie van bewegingsopdrachten en er wordt gezocht naar mogelijkheden. Hoe kunnen we elkaar inspireren, uitdagen en ontmoeten door middel van beweging. De studenten van Codarts hebben onderdelen van de repetities op zich genomen door opdrachten te bedenken en te delen met de groep. Hoe vertaal je beweging van een staande dansers naar bijvoorbeeld een danser in een rolstoel? Door de tijdsdruk van het project hebben zij ook nagedacht over hoe je een dansopdracht zo kan vormgeven dat deze meteen artistiek interessant kan zijn. Het is verrijkend als danser, maker en docent te werken met verschillende soorten mensen. Zodat je blijft onderzoeken, bevragen, leren en proberen. Het bied je de mogelijkheid dans vanuit een nieuw perspectief te bekijken.

Over Nightingale

Het stuk Nightingale geeft zichtbaarheid aan een groep, die in de Tweede Wereldoorlog veel leed is aangedaan en geeft een stem aan hen die moesten fluisteren. Aan hen die niet gehoord werden. Om onszelf te blijven herinneren om te luisteren en ieders stem luidkeels welkom te heten in deze maatschappij. In Nightingale vertellen de dansers het verhaal van een persoon die op de vlucht is of in een benarde, onveilige situatie zit. In stilte dwalen hun gedachten af en dromen ze weg naar een andere wereld. Daar waar de vogels mogen fluiten en de zon op hen gezicht schijnt.

Op 4 mei is het dan eindelijk zo ver! Eerst herdenken wij met elkaar om 20.00 de slachtoffers van oorlogsgeweld en daarna delen we ons werk in de foyer van het Nieuwe Luxor theater in Rotterdam. De voorstelling is gratis maar je kunt een plekje reserveren. Klik hier. Hopelijk tot dan!